Reeds als kind bracht ik allerlei soorten dieren mee naar huis; vliegen, spinnen, kikkers, muizen, hamsters, cavia's......noem maar op.
Dit tot ontsteltenis van mijn huisgenoten.
Als 8-jarige nam ik dikwijls één van mijn lievelingen, mee naar school, en later had ik bijzondere interesse in de lessen biologie en erfelijkheidsleer,
in deze periode werden de eerste stappen in het fokken gezet, maar het waren nog geen honden. een eigen hond hebben was toen een verre droom.

In 1982 kocht ik samen met mijn man een huis in Sint-Martens-Bodegem, het mooie pajottenland in het midden van Belgie,
Eindelijk schaften we onze eerste hond aan. Het werd liefde op het eerste gezicht, een Berner Sennenhond.

Bea, Xas, Ynga en Tjalfe
Picture@M.R. Maniquet
Onze eerste berner werd "Gita".
In 1985 werd de kennel
"van de Weyenberg"

gedoopt en werd ons eerste nestje geboren.
Uit dit nest behielden we "Jarka van de Weyenberg".
Door een samenloop van omstandigheden overleden onze 2 eerste honden zonder dat er een opvolger was.
In juni 1987 kwam "Karo vom Nahetal" ten huize Weyenberg.
Zij werd bijna 11 jaar oud !

De stammoeders van mijn huidige berners zijn:
"Marij von der Holderstockhöhe".import duitsland 1989.
"Doremis Ahsefin Pix" import zweden 1998.
Stilaan begonnen we kontakten te leggen met de Berner Sennenhonden klubs uit andere landen en al gauw
waren we lid van Belgische, Nederlandse, Duitse, Deense, Zwitserse, Zweedse en Noorse klubs.
Door onze internationale kontakten begonnen we met bloedlijnen uit die landen te werken.
In het begin vooral met Zwitserland en Duitsland, tegenwoordig vooral uit Scandinavië.
Al onze honden hebben de 'selektie' op uiterlijk en karakter verkregen door de rasklub.

In juli 2003 werd huize "De Weyenberg" met 8 honden mijn verantwoordelijkheid .
In 2004 verhuisde ik naar het mooie Drenthe in Nederland.
Daar kocht ik een woonboerderij met schuur, op een prachtig plekje in Linde.
De grote schuur werd afgebroken, en er werd in 2006 een heus Berner SennenHotel gebouwd !
Rond de fokkerij was het enkele jaren heel stil.
Nu iedereen hier geaclimatiseerd is worden er weer nesten geboren en daar zijn we heel blij mee.
Een nestje puppies is altijd weer genieten.......

Tot op heden voel ik me heel erg verbonden met dit mooie ras, en nadat we tweemaal een Berner vroegtijdig moesten afgeven wegens ziekte,
ben ik me in deze problematiek erg gaan verdiepen.
De basisidee is berners te fokken met een goed karakter en een goede gezondheid.

Veel lees en kijkgenot op de website.

Bea